/
Start vergelijken
Dit moet je weten over slaapwandelen bij honden

Slaapwandelen bij honden: dit moet je weten

Auteur: Judith Lissenberg Dit artikel is eerder verschenen in het blad Onze Hond.

Als je naar de cijfers van verschillende onderzoeken kijkt, zou 10 tot 20 procent van de honden ’s nachts in een bench slapen. Dat betekent dat ze het moeten doen met een slaapoppervlak van vaak minder dan een vierkante meter. Ik vraag me af hoe dat voor ze moet zijn.

Wakker

Want honden liggen niet zoals wij de hele nacht urenlang achter elkaar stil in een bed. Ze slapen meer in korte blokken, zijn tussendoor wakker en wisselen regelmatig van houding. Tijdens de voor ontspanning en herstel zo belangrijke REM-slaap hebben ze ruimte nodig om zich goed uit te kunnen strekken. Honden zijn ook sociale slapers, ze slapen graag in het bijzijn van een ander. Dat heeft een gevoel van veiligheid.

Als een Os

Onze Pete heeft zo zijn eigen slaapwandelroute door het huis. Hij begint op het voeteneind van het bed. Omdat hij het daar al snel te warm krijgt, verkast hij naar de overloop. Van daaruit daalt hij af naar beneden en slaapt hij op beide banken in de woonkamer, zo zien we aan de sierkussens die ’s ochtends vaak op de grond liggen. ‘Op de kussens van de bank slapen’ gebruiken we hier dan ook vaak als variant op ‘slapen als een os’.

Avonturen

Van de bank verhuist Pete naar de gang en ligt hij op de koele vloer onderaan de trap. Dat hij daar veeldroomt en hele avonturen (her) beleeft, horen we aan de traproeden waar hij tijdens het REM-en af en toe met zijn rug of poot tegenaan tikt. Tegen het ochtendgloren komt hij weer trippeltrap de trap op, om op of naast het bed te liggen tot de wekker gaat. Bij iedere plek hoort een bijpassende slaaphouding: van neusje-kontje op een rolletje en helemaal gestrekt op zijn zij tot met vier poten tegen de muur of in de lucht.

Inbreker?

Laatst hoorde ik, geheel tegen de slaapwandelrouteplanner in, rond een uur of twee in de nacht iets naarboven komen. Even schrik je dan. Toch geen inbreker? De stappen komen de trap op, de slaapkamer in, gaan om het bed heen. Het is Pete, die met een vrolijke kwispel even zijn neus in mijn gezicht duwt, me snel twee hondenzoenen geeft en daarna weer naar beneden loopt. Twee kusjes kunnen uitdelen in de nacht. Wat een heerlijkheid moet het voor een hond zijn om zelf te bepalen waar, wanneer en hoe je wilt slapen.

Auteur: Judith Lissenberg Dit artikel is eerder verschenen in het blad Onze Hond.
Judith Lissenberg
Freelance schrijfster en journalist