Column | Gedragsprobleem door pijn

Geplaatst: 14/07/2021

Door Yvonne Lindemans, gedragstherapeut voor katten

TERRITORIUM IS BELANGRIJK 
Zeker bij de wat minder duidelijke gevallen neem ik altijd de factor ‘pijn’ mee. Katten zijn ongelooflijk goed in staat om pijn te verbergen. Want een kat is niet alleen een roofdier, maar ook een prooidier. Prooidieren laten over het algemeen pas in een heel ver stadium pijn zien, vanwege de mogelijke consequenties. Namelijk je wordt makkelijker aangevallen en dit kan zelfs territorium-verlies tot gevolg hebben. Territorium is toch wel één van de allerbelangrijkste dingen, want dat is de plek waar je je veilig voelt en waar je op je gemak kunt eten en slapen.

PIJNFACTOR
Daarnaast beïnvloed pijn ook het gedrag en reacties op gedrag van een ander. Ga zelf maar eens na, je hebt pijn; niet zo erg dat je het uitgilt, maar zo’n vervelende continue zeurende pijn. Nou, ik kan je uit ervaring vertellen dat ik daar niet echt gezelliger van wordt. Dat werkt bij katten ook zo. Ze kunnen wat minder hebben en reageren anders dan normaal. Wat katten ook nogal eens doen is het geven van aandacht aan de plek die zeer doet. Dat kan de plek zijn die de pijnklacht geeft, maar ook de uitstralende pijn kan aandacht krijgen. Dat aandacht geven uit zich nogal eens is overmatig poetsen op de betreffende plek.

Zo ook de dame (ruim 9 jaar) die ik begin dit jaar in behandeling kreeg. Ze had haar hele buik en binnenkant van haar achterpoten kaal gepoetst. Uit huidonderzoek was geen schimmelinfectie of iets dergelijks geconstateerd. De reden dat ik werd ingeschakeld was omdat ze één van de nieuwe honden aanviel. De poes was van kitten af aan omringd geweest door honden en dat was altijd heel goed gegaan. Dus dit was geen ‘normaal’ gedrag van deze dame.

Bij verder uitvragen bleek ze ook minder naar buiten te gaan en minder beweeglijke dingen te doen. Daardoor dacht ik mede gezien haar leeftijd aan artrose als mogelijke verklaring. Artrose is via een röntgenfoto goed te constateren. En aanpassing van gedrag is een belangrijke indicatie hiervoor, doordat artrose pijnklachten geeft. Dit gaat echter heel geleidelijk en kan daardoor als signaal gemist worden.

BEHANDELING ORTHOMANUEEL DIERENARTS 
Nadat de dierenarts een pijnstiller had voorgeschreven ging de poes vooruit. Zowel in haar beweeglijkheid als het minder poetsen. Het haar groeide ook weer terug. Röntgenfoto’s lieten echter geen artrose zien, en verder onderzoek gaf ook geen uitsluitsel.

Een aantal keren werd gestopt met de pijnmedicatie en begon de poes na een tijdje weer haar buik en poten kaal te likken. Met opnieuw pijnmedicatie en zelfs na hele sterke pijnmedicatie werd het niet opgelost. Een aantal dierenartsenbezoeken verder werd uiteindelijk een duidelijke pijnplek in haar rug geconstateerd. Er werd gedacht aan een hernia, maar de scan hiervan liet dit niet zien.

Inmiddels een jaar later is eindelijk de oorzaak van de pijn gevonden. Namelijk een scheefstand in de lage rugwervels die, zoals het er nu naar uitziet, door de eerste behandeling van de orthomanueel dierenarts een heel stuk opgelost is. Misschien moet er nog één nabehandeling plaatsvinden, maar poes is gelukkig al een heel stuk fitter!

Het is fantastisch te zien hoe vasthoudend eigenaren kunnen zijn om te achterhalen wat de oorzaak van de pijn is en dat ik ze daarbij een klein beetje mag helpen!